In samenwerking met Evoke
Mart Clazing (26) is een oer-nuchtere Allround Onderhoud en Storingsmonteur uit Zevenhuizen, Rotterdam. Tot vorig jaar was hij Maritiem Officier in hart en nieren, als onderhoudsmonteur in de machinekamer. “Een paar maanden op zee, een maand thuis. Dat was mijn leven.” Nu ziet dat er heel anders uit, als monteur aan wal. Dit is hoe hij de transitie maakte, via Evoke, en hoe het heeft uitgepakt.
Hoe is het om te werken als Allround Onderhoud en Storingsmonteur? – “Heet het zo?”, is Marts eerste reactie. “Ik noem mezelf Manus van Alles. Wat ik doe is ontzettend divers. Het is voornamelijk mechanisch: tandwiel uitwisselen, ketting uitwisselen, lucht pneumatiek, timing dingetjes, dat soort zaken. Maar er komt ook veel elektro bij kijken. Veel is hier geautomatiseerd, dus ik krijg ook te maken met sensoren en dergelijke.”
‘Hier’ is de werkplaats bij dakpannenfabrikant Monier, waar hij eerder dit jaar startte, via Evoke. En die diversiteit, dat is geen probleem met Marts scholing en ervaring als Maritiem Officier.
“Mijn achtergrond scheelt een hoop in mijn werk. Het komt echt van pas dat ik zo breed geschoold ben. Je begrijpt sneller wat je ziet, en ziet dus eerder het probleem. Zo kan ik vrij vlug de vinger op de zere plek leggen.”
Niet heel anders dan zijn vorige baan. “Onderhoud is onderhoud. Als er iets kapot is, ga je het maken. Eigenlijk is dit werk hetzelfde als aan boord, alleen is de manier van uitvoeren volledig anders. Aan boord moest ik werken met wat er was, en dat was beperkt. Hier heb ik alles bij de hand. Dat maakt het een stuk makkelijker. Aan boord kon ik daarentegen wel alles blind uit elkaar halen en terug in elkaar zetten. Dat is nu anders, wat complexer allemaal.”
Complexer, maar ook rustiger. “Op zee draai je overuren. Letterlijk. Fysiek, maar ook in je hoofd. Je blijft continu bezig, het werk stopt nooit. Dat is de grootste verandering met mijn nieuwe werk.”
Niet zo gek dus, zo’n baan aan wal. Maar eentje vinden was niet makkelijk. “Je eigen beeld van aan wal werken is beperkt. Je kent alleen de maritieme tak, dus denkt vanuit daar. Toen kwam ik Lars tegen, van Evoke. Zij kennen de hele markt, dus je krijgt meteen een breed arsenaal aan mogelijkheden voorgeschoteld. Dat schudt je wakker, als je ziet wat er allemaal kan aan wal.”
Zoals onderhoudsmonteur worden voor een dakpannenfabrikant. Lars stelde Mart voor bij Monier en na één gesprek was het duidelijk. Dit is de plek. Als het salaris ook zou meezitten, tenminste.
Mart, over de uitkomst van die terechte vraag: “In verhouding is mijn salaris aan wal nu helemaal niet gek. Ik werk 40 uur, met soms een uitschieter naar 42 of 44 uur, dan houdt het op. Dat staat in verhouding met wat ik verdien. Eerst werkte ik me dood voor mijn geld, nu werk ik normaal en verdien ik normaal.”
En de toekomst? Gaat hij ooit nog terug naar zee? “Wie weet. Het varen mis ik niet heel erg, maar wel de sfeer van het varen. Dat kan ik niet uitleggen, dat weet je alleen als je het zelf gedaan hebt. Misschien ga ik ooit nog terug naar de maritieme sector, maar voorlopig zit ik hier goed.
Collega’s denken hier langzaamaan aan hun pensioen, en hebben een opvolger nodig. Zoiets zou ik kunnen zijn. Dat heeft Lars me ook aangeraden toen ik deze functie overwoog. Maar hé, niemand weet wat de toekomst brengt.”
