Gerald Schut
De zelfrijdende auto heeft vele gedaanten blijkt in de recente aflevering ‘De rijdende robot’ van VPRO Tegenlicht. Robots blijken niet twee armen en twee benen te hebben, maar vier wielen. Tegelijk spreekt Carlo van de Weijer (TU/e) over ‘een paard van Troje om aan al onze data te komen.’
Carlo Retti (MIT) stelt dat auto’s slechts 5% van de tijd gebruikt worden en heeft visioenen van straten die ’s middags speeltuin worden en ’s avond discotheek. Volgens Van de Weijer is de vooruitgang juist te veel van het goede. Door elektrificatie wordt rijden goedkoper en automatie neemt juist de vervelendste stukjes van ons over. Daardoor bestaat het risico dat we niet minder blik om ons heen krijgen, maar juist meer.
Marleen Stikker (De Waag) vindt het grootste gevaar van zelfrijdende auto niet een verlies aan privacy, maar van menselijke autonomie. Want de mens dreigt zich straks aan de auto te moeten gaan aanpassen in plaats van andersom.
Hierboven is de terugblikkende discussie over de aflevering terug te kijken.
