Arjen Dijkgraaf
Van paardenstaarten kun je synthetische neushoorn-hoorns maken die qua structuur en chemische samenstelling vrijwel niet van echt zijn te onderscheiden. Je moet er de markt dusdanig mee kunnen verzieken dat neushoornstropers vanzelf iets anders gaan doen, schrijft Oxford-hoogleraar Fritz Vollrath in het tijdschrift Scientific Reports.
In de Chinese geneeskunde wordt aangenomen dat neushoornhoorn veel voordelen heeft, waaronder werken als afrodisiacum. Dit resulteert in een vraag naar neushoornhoorn met verwoestende gevolgen de schaarse populaties in het wild.
De echte hoorns zijn eigenlijk ook een soort vetkuiven, bijeengehouden door een eiwitrijke matrix van talg en dode huidcellen. Paarden zijn familie van neushoorns en hun haren vertonen vrijwel dezelfde structuur, zeker als je opruwt door te etsen met lithiumbromide. Als alternatief bindmiddel gebruikt Vollrath fibroïne-eiwitten uit natuurzijde. Hij sluit niet uit dat het resultaat tevens bruikbaar is als hoogwaardige biocomposiet.
