Mark van Baal
- ‘Zo transparant mogelijk’
- Geen afdekfolie nodig
Afgelopen zaterdag was de officiële opening van recreatiepark Nauerna in Zaanstad. Na jarenlang vrachtwagens met afval te zien langsrijden, kunnen de omwonenden nu hun hond uitlaten, joggen, wandelen en recreëren op de voormalige stortplaats. LievenseCSO deed onderzoek en adviseerde of veilige recreatie mogelijk zou zijn.
Drs. Hein Seegers (55), afdelingshoofd Lokaal, Milieu & Veiligheid, vertelt waarom LievenseCSO de opdracht kreeg. ‘We waren niet de goedkoopste, wel het bureau met de meest aansprekende aanpak, met name hoe we met de vragen van de omwonenden wilden omgaan.’ Een van de uitgangspunten van het ingenieursbureau was: hoe maken we voor iedereen begrijpelijk of er risico’s zijn? ‘We wilden zo open en transparant mogelijk zijn. Niemand moest het gevoel krijgen dat er iets werd achtergehouden.’ Tijdens het project zaten dan ook alle betrokkenen aan tafel, van de provincie tot bewonersvereniging Nauerna.
Het project bestond uit drie fases, vertelt Seegers. De bioloog en milieukundige werkte voor dit project samen met onder andere senioradviseur drs. Erik Schurink, een fysisch geograaf. In de eerste fase ging het om het boven water krijgen van alle relevante informatie. LievenseCSO bracht de lagen en vakken met afvalmaterialen die er op de stort lagen in beeld en maakte hiermee een model van de stortplaats. Met dit model konden de risico’s op het vrijkomen van gassen, bijvoorbeeld zwavelhoudende verbindingen en methaan, worden bepaald.
‘We hebben vastgesteld dat er op het recreatieterrein – als het op een goede manier wordt beheerd en gemonitord – de kans op blootstelling aan stortstoffen verwaarloosbaar is.’
Er kunnen geen diep wortelende bomen worden geplant, adviseerde LievenseCSO. Seegers, Schurink en de rest van het team verzamelden ook alle vragen die bezorgde omwonenden hadden. ‘Die dertig à veertig vragen hebben we systematisch beantwoord in het rapport. We wilden transparant zijn en het onderzoek met open vizier doen. We wilden alle argwaan van de omwonenden wegnemen.’
In de tweede fase liet LievenseCSO meten of er stoffen vrijkwamen en in de derde fase bracht het bureau de risico’s in kaart. De eindconclusie was dat de kans dat er schadelijke stoffen vrijkomen verwaarloosbaar is.
Een verstrekkende nevenconclusie was bovendien dat er geen afdekfolie in de afvalberg hoefde te worden aangebracht. Het is bij Nederlandse vuilstortheuvels gebruikelijk dat uiteindelijk de bovenste laag wordt afgegraven, een folie wordt aangebracht waarom weer een nieuwe bovenlaag komt, wat al snel miljoenen kost. Zo stond het ook in de vergunning. ‘Wij zijn een ingenieursbureau dat dan niet denkt “daar zal het wel op uitdraaien”, maar kijkt of het echt nodig is.’ Nauerna wordt nu de eerste grote vuilstortplaats in Nederland die niet met folie is afgedekt, wat een aanzienlijke kosten- en tijdsbesparing oplevert.
Doordat de stortplaats niet hoefde te worden afgegraven om een folie aan te brengen, kon er in korte tijd een recreatiepark worden aangelegd. Naast het Noordzeekanaal ligt nu een glooiende groene heuvel met wandelpaden en bankjes. ‘En afvalbakken,’ besluit Seegers, ‘dat is natuurlijk logisch.’
