Wetenschappers van de Florida Atlantic University (FAU) hebben na een grondige analyse van oceaanstromingsdata van de afgelopen dertig jaar, ideale locaties geïdentificeerd voor de opwekking van hernieuwbare energie.
Vooral voor de oostkust van Florida liggen enorme kansen: hier kan tot wel 2.500 watt per vierkante meter aan energie worden opgewekt, wat 2,5 keer hoger is dan de beste windenergiebronnen. Dit kan een potentieel keerpunt betekenen in de energietransitie.
Stabiele, betrouwbare energiebron
Nu de wereld versneld afscheid probeert te nemen van fossiele brandstoffen, worden er steeds meer wind- en zonneparken gebouwd. Deze energiebronnen kampen echter met één groot nadee: intermitterend vermogen. Geen wind of zon betekent geen stroomproductie, wat vraagt om batterijen en netstabilisatie.
Zeestromen daarentegen zijn bijna continu in beweging, wat betekent dat ze een stabiele, betrouwbare energiebron kunnen vormen. Maar waar kunnen we deze technologie het beste inzetten? Dit is precies de vraag die het FAU-onderzoek, gepubliceerd in Renewable Energy probeerde te beantwoorden.
30 jaar aan data: waar liggen de hotspots?
De onderzoekers analyseerden gegevens uit het Global Drifter Program van de National Oceanic and Atmospheric Administration (NOAA). Dit programma heeft sinds 1988 met 1.250 satelliet-volgbakens wereldwijd oceaanstromingen in kaart gebracht en meer dan 43 miljoen datapunten verzameld.
Hun studie richtte zich op vier regio’s: Zuid-Afrika, Brazilië, Frans-Guyana, en de zuidoostelijke VS. De resultaten tonen aan dat vooral Zuid-Afrika en de oostkust van Florida zich onderscheiden met een extreem hoge energiedichtheid van 2.500 watt per vierkante meter. Ter vergelijking: windenergiebronnen worden als ‘uitstekend’ beschouwd bij slechts 1.000 watt per vierkante meter.
De oceaan als gigantische energiebron
Hoewel Florida en Zuid-Afrika de koplopers zijn, heeft het onderzoek nog veel meer potentieel blootgelegd. Langs de Amerikaanse oostkust, van Florida tot North Carolina, zijn talrijke gebieden met meer dan 2.000 watt per vierkante meter. Ook langs de Afrikaanse oost- en westkust – van Somalië tot Zuid-Afrika – bevinden zich locaties met hoge energiedichtheden.
In totaal beslaan deze ‘energie-hotspots’ zo’n 490.000 km² aan oceaanoppervlak, met vermogens tussen 500 en 1.000 watt per vierkante meter. Daarnaast blijkt dat de energieniveaus seizoensgebonden variëren, waarbij ondiepere wateren in de zomer de meeste energie leveren.
Uitdagingen
De onderzoekers erkennen dat de techniek nog in de kinderschoenen staat en dat er obstakels overwonnen moeten worden, zoals:
- Botsingen met zeedieren
- Aangroei van zeewier en organismen op turbines
- Mogelijke elektromagnetische interferentie van onderzeese kabels
- Hoge kosten en complexe infrastructuur voor grootschalige uitrol
Toekomstperspectief
Toch biedt deze studie een concreet raamwerk voor hoe de wereld een enorme stap richting schone, stabiele energie kan zetten. Zodra de technologie volwassen wordt, kunnen strategisch geplaatste installaties langs deze krachtige zeestromen een revolutie betekenen voor duurzame stroomopwekking.
Met de juiste investeringen en technologische doorbraken zou oceaanenergie de volgende grote pijler kunnen worden in de strijd tegen klimaatverandering – en wellicht zelfs de afhankelijkheid van wind- en zonne-energie verminderen.
