Mischa Brendel
Onderzoekers van het Fraunhofer Gesellschaft in Duitsland hebben een methode gevonden om beton te scheiden in verschillende stoffen. Zowel het grind als het calciet zijn op deze manier te hergebruiken in nieuw beton wat de netto koolstofdioxideuitstoot voor de productie van het bouwmateriaal doet afnemen, zo claimen zij.
Het probleem van oud beton is dat het alleen is te recyclen door het te fragmenteren en te gebruiken als vulmateriaal onder bijvoorbeeld autowegen. De Fraunhofer-onderzoekers ontdekten echter dat een reeds bestaande, maar vergeten techniek het mogelijk maakt om het beton the scheiden in grind en calciet: elektrodynamische fragmentatie.
Deze methode is in de jaren veertig van de vorige eeuw door Russische wetenschappers ontwikkeld. Bij elektrodynamische fragmentatie wordt een bliksem door het beton heen gestuurd, terwijl het is ondergedompeld in water.
Normaliter verplaatst bliksem zich liever door lucht of water dan door een vaste stof. Dit heeft te maken met de diëlektrische kracht, de weerstand van een bepaalde stof tegen een elektrische impuls. De diëlektrische kracht van een stof is echter beïnvloedbaar door de duur waarmee de bliksem aanhoudt. ‘Bij een bliksemschicht met een duur van minder dan vijfhonderd nanoseconden krijgt water opeens een grotere diëlektrische kracht dan de meeste vaste stoffen’, vertelt Volker Thome van het Fraunhofer Gesellschaft. Hierdoor gaat de bliksem door het beton en niet door het water.
Binnen het beton verplaatst de bliksem zich langs de weg van de minste weerstand en dat is tussen de grenzen van het grind en het cement. De bliksem verzwakt ter plaatse het beton, waardoor het grind losbreekt van het cement en de stoffen op die manier gescheiden worden.
Het proces vergt volgens de onderzoekers drie tot vier kilowattuur aan energie per gegenereerde bliksemschicht. Onduidelijk is hoe groot de stukken beton zijn die hierbij worden verwerkt. De Fraunhofer-wetenschappers noemen deze fragmentatiemethode al ‘een toekomstige groene technologie’.
