De wereldwijde scheepvaartindustrie staat voor de uitdaging om haar CO2-voetafdruk te verkleinen en zich aan te passen aan de eisen van een groenere toekomst. In een baanbrekende ontwikkeling heeft een containerschip recentelijk met succes een systeem getest om zijn eigen CO2-uitstoot vast te leggen en op te slaan, wat een veelbelovende stap is in de richting van duurzamere maritieme praktijken.
De scheepvaart is verantwoordelijk voor ongeveer 3 procent van de wereldwijde CO2-uitstoot. Om dat te verminderen worden schonere brandstoffen gebruikt, worden scheepsrompen ingesmeerd met bubbels om de brandstofefficiëntie te verbeteren en keert de scheepvaart zelfs terug naar zeilen.
Een andere mogelijkheid is het opvangen van de uitstoot van schepen en deze aan boord op te slaan. Dit stuit echter op grote obstakels, zoals het leveren van energie om de chemische sorbentia op te laden die worden gebruikt om CO2 te absorberen. Tristan Smith van het University College in Londen zegt dat sommige bestaande systemen het brandstofverbruik met een derde verhogen, alleen maar om de helft van de CO2-uitstoot op te vangen.
De systemen, en de koolstof die ze opvangen, nemen ook ruimte aan boord in beslag die normaal gebruikt zou worden voor waardevolle lading. “Ruimte is een probleem,” zegt Jasper Ros van TNO. “Vooral als je het hebt over lange reizen.” Elke ton verbrande brandstof vormt ongeveer 3 ton CO2, zegt George Mallouppas van het Cyprus Marine & Maritime Institute. Wanneer het wordt opgevangen en opgeslagen, kan de toegevoegde massa de stabiliteit van een schip beïnvloeden en de brandstofefficiëntie verminderen.
In een baanbrekende ontwikkeling heeft een containerschip recentelijk met succes een systeem getest om zijn eigen CO2-uitstoot vast te leggen en op te slaan, wat een veelbelovende stap is in de richting van duurzamere maritieme praktijken.
Uitdagingen en Innovaties
Het testen van een onboard koolstofcaptureringssysteem op de Sounion Trader, een 240-meter lang containerschip, toont de groeiende interesse van de scheepvaartindustrie in het verminderen van haar milieu-impact. Het systeem is ontworpen om CO2-emissies aan boord vast te leggen en op te slaan, maar stuit op uitdagingen zoals energievoorziening en ruimtegebrek voor vracht.
Seabound’s benadering omvat het gebruik van een calciumoxide-sorptiemiddel dat CO2 uit de uitlaatgassen absorbeert en omzet in vaste calciumcarbonaatkiezels. Het bedrijf verplaatst een deel van het proces aan wal, waar de sorptiemiddelen worden opgeladen en de kiezels permanent worden opgeslagen. Hoewel deze innovatieve technologieën veelbelovend zijn, moeten ze nog worden opgeschaald en geoptimaliseerd om een breder scala aan schepen te bedienen.
Toekomstperspectieven
Seabound en andere bedrijven, zoals het Nederlandse Value Maritime, streven naar grootschalige implementatie van CO2-captureringstechnologieën op zeeschepen. Terwijl de industrie streeft naar koolstofneutraliteit tegen 2050, vormen deze initiatieven belangrijke stappen in de richting van het bereiken van deze ambitieuze doelstellingen.
De proef met het onboard koolstofcaptureringssysteem op de Sounion Trader markeert een belangrijke mijlpaal in de zoektocht naar duurzamere maritieme praktijken. Met voortdurende innovaties en samenwerkingen in de sector, staat de scheepvaartindustrie op het punt om een groenere en meer milieuvriendelijke toekomst te omarmen.