Herman Damveld
De European Pressurizedwater Reactor (EPR), die begin deze eeuw hét voorbeeld had moeten zijn voor de nieuwe generatie kerncentrales, levert niet in Europa, maar in China de eerste elektriciteit.
Op 140 km ten westen van Hong Kong heeft China General Nuclear Power Group (CGN) eind juni de EPR Taishan-1 verbonden met het elektriciteitsnet. De bouw van Taishan-1 (1,6 GW) begon in 2009.
Taishan-1 is ontworpen door Siemens en de Franse reactorbouwer Framatome. De grondslag voor de EPR was de Duitse Konvoy-kerncentrale, zoals die nu in Lingen in bedrijf is. Volgens het ontwerp zou bij het zwaarste ongeval tot op 5 km van de centrale geëvacueerd moeten worden, terwijl dit bijvoorbeeld bij de kerncentrale Borssele 10 km is. Daarnaast zou de EPR als standaardreactor kostenvoordelen opleveren. Finland en Frankrijk waren de voorlopers.
In aanbouw zijnde EPR’s worden geplaagd door vertragingen en budgetoverschrijdingen. De Finse EPR Olkiluoto-3 (1,6 GW) had in 2009 klaar moeten zijn, maar is op zijn vroegst eind volgend jaar af. Hij wordt met € 8,5 miljard bijna drie keer zo duur als begroot volgens de exploitant, het Finse elektriciteitsbedrijf TVO.
De door EDF gebouwde EPR bij het Franse Flamanville, is ook op zijn vroegst eind 2019 klaar – zeven jaar later dan gepland en eveneens bijna drie keer duurder dan begroot.
CGN heeft niet bekendgemaakt hoeveel de bouw van Taishan-1 heeft gekost. De Chinese centrale was ‘slechts’ tweeëneenhalf jaar later klaar dan gepland.
Vrijwel tegelijk met Taishan-1 is in China de Sanmen-centrale (1,1 GW) op basis van de concurrerende AP1000-technologie in gebruik genomen.
