Hilde de Laat
Onderzoekers aan Harvard University hebben de eerste 3d-geprinte orgaan-op-een-chip ontwikkeld.
De chip bootst kloppend hartweefstel na terwijl geïntegreerde sensoren meten hoe het weefsel samentrekt. De printer gebruikt zes verschillende soorten ‘inkt’ met specifieke materiaaleigenschappen om het synthetische hart te printen. De toepassing maakt het mogelijk om makkelijk en snel betrouwbare gegevens te verzamelen voor wetenschappelijk onderzoek.
Prof. Kit Parker, hoogleraar Bioengineering and Applied Physics aan de Harvard John A. Paulson School of Engineering and Applied Sciences (SEAS) en coauteur van het onderzoek: ‘Onze aanpak biedt nieuwe mogelijkheden voor in vitro weefselkunde, toxicologie en het screenen van medicijnen.’ Daarnaast moet de 3d-printer dierproeven overbodig maken.
‘Door deze chip kunnen we eenvoudig het ontwerp van het systeem aanpassen, daarnaast vereenvoudigen we de dataverzameling drastisch ‘, aldus Johan Ulrik Lind, eerste auteur van het artikel en onderzoeker bij SEAS. Zo moet het op termijn mogelijk worden om organen met een bepaalde ziekte of specifieke cellen van patiënten te printen. Lind: ‘De geïntegreerde sensoren bieden onderzoekers de mogelijkheid om doorlopend gegevens te verzamelen, bijvoorbeeld tijdens het groeiproces van het weefsel. Zo kunnen geleidelijke processen als chronische blootstelling aan bepaalde giftige stoffen worden onderzocht.’
Organen op een chip werden al eerder geproduceerd, maar dat was een duur en arbeidsintensief proces. Momenteel vindt de productie ervan veelal plaats in cleanrooms middels een complex lithografisch proces.
