Piet Smolders
NASA lanceert op 1 juli de eerste satelliet die is gespecialiseerd in het meten van CO2-concentraties wereldwijd.
OCO-2 (Orbiting Carbon Observatory-2; nummer 1 ging in 2009 bij lancering verloren) draait straks over de polen op een hoogte van 700 km. Door de aardrotatie komt elk punt dagelijks twee keer onder de baan van de satelliet. Per etmaal worden honderdduizenden metingen gedaan met een nauwkeurigheid van 1 ppm (parts per million). De satelliet moet minstens twee jaar actief blijven.
OCO-2 heeft maar één meetinstrument, bestaande uit drie traliespectrometers. Daarmee worden in drie regimes metingen gedaan: In Nadir-mode kijkt het instrument recht naar beneden In Glint-mode kijkt de spectrometer naar de directe reflectie van het zonlicht op het zeeoppervlak. In Target-mode meet het instrument specifieke doelen in combinatie met apparatuur op de grond en in vliegtuigen. Hierdoor is het mogelijk de spectrometers te kalibreren.
Het NASA Jet Propulsion Laboratory in Pasadena coördineert het OCO-2-project. ‘Metingen zoals die van OCO-2 zijn absoluut noodzakelijk om de wisselwerking van koolstofdioxide met de globale koolstofcyclus te begrijpen’, zegt David Crisp, wetenschappelijk leider van het project. ‘De helft van het door ons geproduceerde koolstofdioxide belandt in de atmosfeer. De andere helft wordt geabsorbeerd door de oceanen en de rest van de biosfeer, maar hoe die tweede helft is verdeeld weten we nog niet’, vervolgt projectmanager Ralph Basilio.
Maar wat zeggen de JPL-wetenschappers tegen critici die nog steeds beweren dat de toename van koolstofdioxide in de atmosfeer niet door de mens wordt veroorzaakt? Projectwetenschapper Michael Gunson: ‘De toename van CO2 is vergezeld gegaan van een verdunning van de C14-isotoop in atmosferisch CO2 en dat verwijst naar het feit dat de toename komt van het verbranden van fossiele brandstoffen. C14 wordt gevormd door de interactie van kosmische straling met atmosferische stikstof, maar die isotoop is radioactief en vervalt. Fossiele koolstof bevat vrijwel geen C14. Ten tweede: de historische consumptie van fossiele brandstoffen en de ontbossing volgen de toename van koolstofdioxide heel goed in termen van massa-evenwicht.’
Europa (ESA) en Japan (JAXA) werken samen met NASA/JPL om de opwarming van de aarde te onderzoeken, onder meer met ESA's Cryosat (metingen aan ijskappen en gletsjers) en JAXA's GOSAT (koolstofdioxide- en methaanmetingen op 56.000 locaties).
