Dorine Schenk
Om lasercommunicatie voor vliegtuigen mogelijk te maken zijn Airbus en TNO het programma UltraAir gestart. Hierbij gaan ze een demonstratiemodel ontwikkelen, bouwen en testen om laserverbindingen mogelijk te maken tussen vliegtuigen en satellieten in geostationaire banen op ongeveer 36.000 kilometer hoogte.
De groeiende vraag naar satellietdiensten zorgt ervoor dat de grenzen van de capaciteit van de radiofrequenties voor satellietcommunicatie, worden bereikt. Dit probleem kan worden opgelost door lasercommunicatie in te zetten. Deze techniek heeft bovendien als voordeel, dat je weinig last hebt van interferentie en eventuele detectie. Een laserbundel is namelijk veel smaller dan een radiobundel, waardoor deze lastiger te onderscheppen is. Verder zijn de benodigde laserterminals compacter en energiezuiniger.
Door het gebruik van laserverbindingen in plaats van radioverbindingen zal data met hogere overdrachtssnelheden verstuurd kunnen worden op een veilige en robuuste manier. Het doel is om uiteindelijk een UltraAir-product te ontwikkelen, waarmee datasnelheden van gigabits per seconde kunnen worden bereikt. Het gaat hierbij niet alleen om toepassingen voor militaire luchtvaartuigen. Op termijn is het de bedoeling dat passagiers van luchtvaartmaatschappijen gebruik kunnen maken van het SpaceDataHighway-netwerk van Airbus via snelle dataverbindingen.
De eerste tests beginnen eind dit jaar in het lab. Begin volgend jaar zullen er grondtests plaatsvinden op Tenerife. Daarbij moet er een verbinding tot stand worden gebracht tussen een UltraAir-demonstratiemodel en de laserterminal aan boord van de Alphasat-satelliet. Voor de laatste tests wordt het demonstratiemodel geïntegreerd in vliegtuigen.
Het UltraAir-project wordt medegefinancierd door Airbus, TNO en het Netherlands Space Office (NSO) en wordt uitgevoerd onder het ScyLight-programma (Secure and Laser communication technology) van ESA.
