Gerald Schut
Als je met kernraketten werkt kan een klein foutje, dat in de meeste andere banen ongemerkt zou blijven, duizenden doden tot gevolg hebben. Zo begint een enerverende aflevering van de razend populaire podcast This American Life.
In het bloedstollende hoofdverhaal volgen we bijna drie kwartier lang stap voor stap hoe een raketsilo met een intercontinentale ballistische Titan 2-raket tot ontploffing komt. De wereld is tijdens dit vergeten weekend in 1980 in Arkansas onbeschrijflijk onheil bespaard is gebleven: de daar opgeslagen kernkop was driemaal zo krachtig als alle bommen die in de Tweede Wereldoorlog gebruikt zijn tezamen.
Het blog volgt twee onderhoudsmechanici die vlak voor de vrijdagmiddagborrel haastig een slecht passende ratel gebruiken om een enorme moer los te draaien. De zware moer valt door een defecte rubberen beschermkap 20 m de diepte in en boort een vuistgrote krater in het vat met vloeibare raketbrandstof. Het is slechts een kwestie van tijd voor de hele boel ontploft, maar uit angst voor straf verzwijgen de monteurs wat er zojuist gebeurd is.
Halverwege het verhaal klinkt de omineuze zin ’met de kennis van nu kunnen we stellen, dat de luchtmacht vanaf dit moment bij ieder nieuwe stap de slechtst denkbare beslissing nam.’ Desondanks is er aan het eind van avontuur slechts één dode te betreuren. De kernkop wordt wonderwel 30 m verderop intact in een sloot teruggevonden.
