Cees van Zweeden
Jules Verne fantaseerde erover, maar het is niet langer science fiction: in Frankrijk begint dit voorjaar de bouw van de SeaOrbiter, een curieus vaartuig dat de zee in in kaart gaat brengen.
Het project is het werk van de Franse architect en oceanograaf Jaques Rougerie, die deze maand de laatste € 10 miljoen bijeenschraapte via crowdfunding. Zelf omschrijft Rougerie zijn creatie als een ‘rechtopstaande boot’.
De SeaOrbiter wordt 58 m hoog. Van de twaalf verdiepingen komen er zes onder water liggen. Vanuit de laagste daarvan kunnen onderzeeërs, onbemande drones en duikers worden gelanceerd. ‘De SeaOrbiter biedt onderdak aan 21 wetenschappers én een musicus’, zegt Rougerie, die het verblijf onder water aangenaam wil houden. De wetenschappers komen onder leiding te staan van Charles Kennel, die bij het Amerikaanse ruimte-agentschap NASA zijn sporen heeft verdiend.
Dat Kennel was uitgekeken op de ruimte is niet vreemd, meent Rougerie. Minder mensen hebben de Marianentrog – met 11 km het diepste deel van de oceaan – verkend dan de ruimte. ‘We hebben nog vrijwel niets onderzocht’, zegt Rougerie, die suggereert dat onder de waterspiegel miljoenen onbekende diersoorten leven.
‘De constructie van het gevaarte levert geen specifieke technische problemen op’, zegt Armand Thomas, een van de ingenieurs betrokken bij de bouw. ‘Maar de combinatie van zo veel hoogwaardige technologieën is wel een uitdaging.’ Hij noemt de lastechniek voor sealium (de aluminiumlegering van de romp), het waterdicht bevestigen van de grote PMMA-ramen aan de huid, en het opslagsysteem van energie met behulp van gecomprimeerde lucht.
De SeaOrbiter heeft drie energiebronnen: de zon, de deining en algen. Boven het water is de huid bedekt met 340 m2 zonnecellen, die een groot deel van de elektriciteit leveren. Drie turbines gebruiken de deining om elektriciteit op te wekken. De motor die een grote maar langzaam draaiende schroef aandrijft, maakt gebruik van biodiesel gemaakt van algen. ‘De motor wordt alleen gebruikt voor transit-reizen en om gevarenzones te ontwijken’, zegt ingenieur Thomas. ‘Maar zelfs dan is het kielzog zo klein dat het zeemilieu niet wordt verstoord. Dat maakt de SeaOrbiter uniek.’
De zeewaardigheid van het vaartuig wordt gegarandeerd door een zwaartepunt dat onder water ligt en een – intrekbare – kiel van 31 m.
