Advertorial Seaway Heavy Lifting
Op volle zee een object van 14.000 ton met millimeternauwkeurigheid op zijn plek zetten – dat is het soort opdrachten dat Seaway Heavy Lifting (SHL) aanneemt. Van ingenieurs op kantoor en aan boord vergt dat gedetailleerde planning vooraf en improvisatievermogen ter plekke.
Toen Johan de Jager zeven jaar geleden via de zeevaartschool en de TU Delft bij Seaway in dienst kwam, wilde hij maar één ding: varen. Dat kon. Als field engineer werd het zijn taak om alle ingenieursproblemen op te lossen die zich tijdens het installeren van zware objecten op zee kunnen voordoen.
‘Een van mijn eerste klussen betrof het plaatsen van de funderingen voor het Greater Gabbard windmolenpark op de Noordzee’, vertelt hij. ‘Die funderingen, die net boven het zeeoppervlak uitsteken, moeten exact verticaal staan. Anders kun je de turbines er niet recht op plaatsen. Omdat de zeebodem oneffen is, staat hij echter altijd een beetje scheef. Op zee moet je dan metingen uitvoeren en de fundering nauwkeurig verticaal zetten. Daarvoor heb je staal en lassers aan boord. Mijn taak was ontwerpen te maken en te laten uitvoeren – in een hoog tempo, want elke dag die het schip stil ligt, kost veel geld.’
Na zich zo twee jaar bewezen te hebben kreeg De Jager de leiding over een team van twintig man dat hijsklussen uitvoert. Dat betekent niet alleen opdrachten geven, maar vooral goed inschatten of de omstandigheden gunstig genoeg zijn om het werk verantwoord te kunnen uitvoeren. ‘Je maakt natuurlijk deel uit van een team, dat iedere keer anders is. Dan moet je goed met cultuurverschillen kunnen omgaan. Ik heb in India nog eens met kleurstof op mijn gezicht een kokosnoot stukgeslagen om het te installeren object te dopen. Dat hoort er ook bij.’
Werken bij SHL vereist een combinatie van strakke planning en improvisatievermogen. De omstandigheden op zee, al was het maar het weer, zijn per definitie niet exact onder controle te houden. Soms moeten op korte termijn grote projecten opgepikt worden.
De Jager geeft een voorbeeld: ‘Door vertraging in een project van ons kraanschip moest ik een extra schip regelen. We gingen beton storten om bestaande funderingen te versterken. Volgende week beginnen. In die tijd moest ik dus een schip vinden, bemanning regelen, eten voor aan boord, enzovoort. Bovendien bleek het dek van het beschikbare schip niet sterk genoeg om silo’s van zestig ton beton te kunnen dragen.’
‘Ter plekke heb ik met een krijtschets op dek en een stuk papier schetsen gemaakt voor een verstevigende constructie. Die werd alvast gemaakt, terwijl ik mijn schets narekende. Daarover moest natuurlijk onderhandeld worden met de eigenaar van het schip. De verzekeraar en scheepskeuring hadden ook wat te zeggen. Na afloop moest het schip weer in zijn oorspronkelijke staat worden opgeleverd. Als het dan allemaal voor elkaar komt, geeft dat natuurlijk veel voldoening.’
Na vijf jaar op zee – in diensten van vijf weken op, vijf weken af – vond De Jager het tijd voor een volgende carrièrestap. Hij werd operations specialist. ‘Dat betekent dat ik de ingenieurs op kantoor adviezen geef om te zorgen dat hun plannen aan boord uitvoerbaar zijn. Alles moet kloppen, tot aan de plek waar je onderdelen op dek opslaat. Het volledige hijsplan wordt vooraf nauwkeurig voorbereid. Soms zijn tekeningen genoeg, maar we voeren zo nodig ook computersimulaties uit en maken gebruik van 3D animaties die ‘in house’ worden vervaardigd. Alles om op zee voor zo min mogelijk verrassingen te staan te komen, hoewel je dat nooit helemaal voorkomt.’
Dat hij zijn basis nu op het hoofdkantoor in Zoetermeer heeft, betekent zeker niet dat hij niet meer op zee komt. Net als veel andere ingenieurs gaat hij nog geregeld met één van de schepen mee, om voeling te houden met het werk. De Jager was onlangs nog betrokken bij een record brekend windenergieproject: ‘Bij dit soort operaties is het weer cruciaal. Als er gunstig weer op komst is ga je varen. Ter plekke meet je of wind, golfslag en andere factoren binnen de afgesproken marges zijn. Na overleg met de eigenaar en de verzekeringsmaatschappij ga je dan aan de slag. Met lasermetingen houd je de nauwkeurigheid in de gaten.’
Seaway ziet een grote toekomst in duurzame energie op zee en wil zich ook toeleggen op het ontwerp van de constructies die het nu plaatst. Dat is niet onlogisch, omdat het nu vaak ook al in de ontwerpfase betrokken is. De plaatsbaarheid is een belangrijke beperkende factor in het ontwerp. Steeds grotere windmolenparken komen in telkens diepere wateren te staan, zodat de aanleg technisch uitdagender wordt.
‘Op dit moment zijn we bezig een methode te ontwikkelen om het verticaal zetten van funderingen te automatiseren’, zegt De Jager, die een master bedrijfskunde volgt om zijn horizon verder te verbreden. ‘In zekere zin ben ik bezig om mijn eerste functie bij SHL deels overbodig te maken.’
