Benno Boeters
Het Mauritshuis is flink gerenoveerd, en ging deze week weer open.
Een cilinder van glas markeert de toegang naar het vernieuwde en uitgebreide Mauritshuis in Den Haag. ’s Avonds is het volgens architect Hans van Heeswijk een lichtgevende ‘lantaarn’, maar eigenlijk is het een liftkoker. Uniek is dat drie lange, verticale, glazen ribben van 9 m de koker niet alleen stevigheid geven, maar ook de liftkooi geleiden. Glas als constructiemateriaal dus.
Glas (uit China) speelt ook de hoofdrol in de ontvangsthal waarmee het Mauritshuis nu verbinding maakt, onder de straat door, met Plein 26 en met een expositiezaal, bibliotheek en kantoren. Ook hier beneden straatniveau veel glas, invallend daglicht en transparantie zodat de bezoeker zich kan oriënteren en het gebouw doorzien.
Alles draait in het vernieuwde museum om de kunst en de zichtbaarheid van de oude Vlaamse en Hollandse meesters. De ingenieurskunst schittert door onzichtbaarheid. ‘Het zit hier vol met techniek voor klimaatregeling, routing, beveiliging en verlichting. Maar het is onze ambitie om die weg te werken zodat een heel geordende, heldere en overzichtelijke ruimte ontstaat’, zegt Van Heeswijk.
Ingenieursbureau Arup ontwierp de installaties en maakte – om de klimaatinstallatie op de zolder van het 17e-eeuwse stadspaleis te kunnen inpassen en alle leidingen via bestaande kanalen te laten lopen – modellen in 3d.
Shell was niet alleen hoofdsponsor voor de verbouwing. De onderzoekers van het Shell Technology Centre in Amsterdam legden delen van de vijftien wand- en plafondschilderingen (op doek) van de Venetiaanse Antonio Giovanni Pellegrini onder een elektronenmicroscoop en röntgenapparaat. Daarmee kun je op één pigmentdeeltje schieten en alle chemische elementen bepalen. Dat was nodig om de grijze waas te analyseren die na verwijdering van de oude vernislaag over de doeken bleef hangen. Dat bleken deeltjes lood, kalium, zwavel en calcium te zijn, die – toen er nog geen vernis op de doeken zat – afkomstig waren van met kolen gestookte kachels. De chemici stelden een gel samen waarmee de grijze waas eraf gehaald kon worden. De Pellegrini’s zien er nu uit alsof ze net zijn geschilderd.
