Indra Waardenburg
Wetenschappers aan de Harvard University in Cambridge hebben een robothand ontwikkeld die in staat is om breekbare voorwerpen op te pakken.
De robothand heeft de vorm van een zeester en is gemaakt van twee verschillende soorten siliconen, namelijk polydimethylsiloxaan (PDMS) en  Ecoflex 00-30. PDMS is elastisch en kan herhaalde buiging weerstaan. Daarentegen is Ecoflex zo zacht dat het buigt onder invloed van zijn eigen gewicht. Van dit materiaal hebben de onderzoekers vingerachtige buizen gemaakt die buigen, uitstrekken of samentrekken wanneer ze vol worden gepompt met lucht.
Â
De onderzoekers hebben de robothand getest door het optillen van een rauw ei en een verdoofde muis. Beide keren veroorzaakte de grijper geen schade aan het object. De grijper is in staat om voorwerpen op te pakken tot een diameter van tien centimeter en een gewicht tot driehonderd gram.
Â
De zachte robot is geschikt voor verschillende sectoren waarbij interactie is tussen robots en delicate objecten en waarbij het gebruik van sensoren niet mogelijk is. Eerder is er aan de TU delft al een robothand geproduceerd voor de agrarische sector met een ‘voorzichtige’ grip. In tegenstelling tot de robothand van de Harvard University is deze robothand niet gemaakt van zacht materiaal, waardoor een coating beschadiging van voorwerpen moet voorkomen. Verder hebben wetenschappers aan de Columbia University een besturingssysteem ontwikkeld om een robothand van een fijne motoriek te voorzien.
Â
Het voordeel van de zachte robothand is dat het ook voorwerpen kan oppakken met een onregelmatige vorm. Ook vereist de robothand weinig energie omdat het geen constante toevoer nodig heeft: de grijper blijft in eenzelfde staat wanneer de luchtafvoer gesloten is. De onderzoekers stellen dat met het juiste materiaal een zachte robothand ontwikkeld kan worden, die zwaardere objecten kan optillen. Â