Rijkert Knoppers
Onderzoekers van het Noorse bedrijf Subhydro hebben een mechanisch systeem ontwikkeld om elektriciteit op te slaan.
De installatie bestaat uit één of meerdere opslagtanks die 400 tot 800 m diep op de zeebodem liggen. De tanks zijn via leidingen verbonden met een omkeerbare pompturbine. Wanneer de tanks leeg zijn en er behoefte is aan elektriciteit, kan men een klep openen en stroomt het zeewater de tanks binnen. Het stromende water drijft tijdens het binnenstromen tegelijk de pompturbine aan die via een generator elektriciteit opwekt. Wanneer er sprake is van een overschot aan elektriciteit, bijvoorbeeld geproduceerd door offshore windturbines, kan de pompturbine met het overschot aan elektrische stroom het water uit de tanks pompen. Het systeem lijkt op een pompaccumulatiecentrale, die bijvoorbeeld veel in Zwitserland worden toegepast in combinatie met een waterkrachtcentrale. ‘Een pompaccumulatie-krachtcentrale is een waterkrachtcentrale die op te laden is door water, dat eenmaal de turbine is gepasseerd, omhoog te pompen naar een hoger gelegen reservoir’, verduidelijkt Rainer Schramm, een Duitse ingenieur van het in Oslo gevestigde bedrijf Subhydro.
Volgens Schramm hebben veel mensen eerder het idee gelanceerd om energie op te slaan door de waterdruk op de bodem van de zee te benutten, alleen zou Subhydro het eerste bedrijf zijn dat – met financiële ondersteuning van de Research Council of Norway – de techniek zodanig heeft ontwikkeld dat op de vinding ook patent is verleend. Hoewel het leegpompen van de tanks iets meer energie kost dan de hoeveelheid opgewekte stroom die het systeem kan genereren als de tanks vollopen, is het rendement volgens Schramm te vergelijken met andere opslagsystemen. Volgens berekeningen ligt de efficiency op 80 %. Een voordeel zou verder zijn dat de installatie door uitbreiding van het aantal tanks eenvoudig valt op te schalen. Voorwaarde is wel dat het drukverschil tussen het zeeoppervlak en de zeebodem groot genoeg moet zijn, een reden waarom de installatie naar verwachting niet rendabel zal zijn in ondiepe zeeën, zoals de Duitse Noordzee.
