Thomas van de Sandt
Een promotieonderzoek dat twaalf artikelen in gerenommeerde tijdschriften oplevert: Annemiek ter Heijne won er tijdens het Wetsus congres op 4 oktober de Marcel Mulder Science Prize mee. Deze prijs wordt door het Technologisch Topinstituut Watertechnologie Wetsus uitgereikt aan de beste onderzoeker uit eigen gelederen het afgelopen jaar.
Ter Heijne heeft als pionier in het nog jonge onderzoeksgebied van de bio-elektrochemische systemen de weg geplaveid naar een nieuw soort microbiële brandstofcel voor de productie van elektriciteit uit afvalwater. In microbiële brandstofcellen zorgen nieuw ontdekte bacteriën, die kunnen groeien op een elektrode, ervoor dat bij het afbreken van organische verbindingen een elektrische stroom gaat lopen.
Ter Heijne werkte aan het niet-biologische gedeelte van deze cel: de kathode. Hier vindt een reductieproces plaats, normaal gesproken met zuurstof als elektronacceptor. Daar is echter een dure platina katalysator nodig. ‘Ik onderzocht een andere reductiereactie, met ijzer’, vertelt Ter Heijne. ‘Hiervoor is echter een lage pH nodig bij de kathode, terwijl de bacteriën bij de anode juist een pH-neutrale omgeving moeten hebben. Daarom ontwikkelden we ook een speciaal membraan tussen de compartimenten.’ Die combinatie leverde al tijdens haar afstuderen een patent op, inmiddels in handen van een van de participerende bedrijven, en vormde de basis van haar promotieonderzoek.
Daarin was ze met twaalf publicaties in minder dan vier jaar dus bijzonder productief. ‘Dat kon omdat het nog een heel nieuw onderwerp was. Toen ik begon waren er nog nauwelijks publicaties over de microbiële brandstofcel. Nu zie je dat aantal enorm stijgen’, zegt zij zelf.
Ter Heijne, nu een klein jaar postdoc aan de Wageningen Universiteit, zegt geen ambities te hebben om met haar vinding een technologiebedrijfje op te starten. ‘Dat laat ik aan anderen over.’ Ook haar huidige onderzoek gaat nog over bioelektrochemische systemen: ‘Nu willen we juist elektriciteit toevoegen om aan de kathode methaan te kunnen produceren.’
